Na jagody...

Dzisiejsza niedziela upłynęła wśród zapachu świeżych jagód,kuszących jagodowych pierożków,ciast i koktajli.Kilka dni wcześniej,przechodząc obok tablicy ogłoszeń,napotkałam na plakat zapraszający na III Bieszczadzkie Święto Jagody w Dwerniku.Tak więc dziś nieco ospale,zapakowaliśmy wszystkie rzeczy potrzebne i niepotrzebne do auta i wyruszyliśmy.Na miejscu,tłum ludzi,brak wolnego miejsca na pozostawienie auta,biegające roześmiane dzieci,ludowa kapela...stoiska ze smakołykami i regionalnymi wyrobami,ręcznie robione korale,zabawki...jago
dy i konie.Choć Pan T nie przepada za takiego typu imprezami w plenerze, dał się namówić w nadziei na jagodowe pierożki...niestety,zbyt wielu chętnych i nie zostało nic.Tak więc zamiast pierożków była domowa szarlotka i oczywiście perły na dzisiejszych stołach,jagody w kruszonce,które nawet posmakowały Kai.

Dzisiejsza niedziela upłynęła wśród zapachu świeżych jagód,kuszących jagodowych pierożków,ciast i koktajli.Kilka dni wcześniej,przechodząc obok tablicy ogłoszeń,napotkałam na plakat zapraszający na III Bieszczadzkie Święto Jagody w Dwerniku.Tak więc dziś nieco ospale,zapakowaliśmy wszystkie rzeczy potrzebne i niepotrzebne do auta i wyruszyliśmy.Na miejscu,tłum ludzi,brak wolnego miejsca na pozostawienie auta,biegające roześmiane dzieci,ludowa kapela...stoiska ze smakołykami i regionalnymi wyrobami,ręcznie robione korale,zabawki...jagody i konie.Choć Pan T nie przepada za takiego typu imprezami w plenerze, dał się namówić w nadziei na jagodowe pierożki...niestety,zbyt wielu chętnych i nie zostało nic.Tak więc zamiast pierożków była domowa szarlotka i oczywiście perły na dzisiejszych stołach,jagody w kruszonce,które nawet posmakowały Kai.

 A my z Gosią,cóż znalazłyśmy też coś dla siebie.Zaraz jak tylko dotarliśmy,ruszyłam między stragany w poszukiwaniu czarów powstałych w rękach gospodyń.Do naszego zacnego grona dołączył miś zrobiony na drutach w kolorach tęczy,o wdzięcznym imieniu  Stefcio (nadanym przez Pana T). Właśnie śpi słodko ułożony przez Gosię w gondoli młodszej siostry,nakryty kapką z turkusową sową.A dla mnie, tzn dla nas na spółkę z Gosią oczywiście jagodowe korale robione na szydełku...śliczne!Szkoda tylko,że nie w komplecie z kolczykami,ale przemawiały do mnie,tak więc nie mogłam odmówić.

Gosia tańcowała z nowo poznanymi koleżankami przy ludowej muzyce,podskakiwała,uśmiechała się..kręciła kółeczka i wiele jeszcze by pisać,i zapewne długo nie schodziłaby z parkietu,gdyby nie ubrane wcześniej Kubusie Kaloszki,którym nie w parze było tańcować.Tak więc z parkietu,zawędrowałyśmy do namiotu gdzie pędzelki i farbki zapraszały do malowania gipsowych figurek.Wybrałyśmy kurkę.I o to mój mały malarz z zapałem pomalował jej kolorowe piórka.Moja duma!

Tuż nad Bugiem, z lewej strony,

Stoi wielki bór zielony.

Noc go kryje skrzydłem kruczem,

Świt otwiera srebrnym kluczem,

A zachodu łuna złota

Zatrzaskuje jasne wrota.

Nikt wam tego nie opowie,

Moje panie i panowie,

Jakie tam ogromne drzewa,

Ile ptaszyn na nich śpiewa,

Jakie kwiatków cudne rody,

Jakie modre w strugach wody,

Jak dąb w szumach z wichrem gada,

Jakie bajki opowiada!

                                        M.Konopnicka